Bilim adamları ayrıca 2018'de varlığına işaret edilen dördüncü bir gölün varlığını da doğruladılar.

Sıvı su biyoloji için hayati öneme sahiptir, bu nedenle bulgu, Güneş Sistemi'nin başka yerlerinde yaşam potansiyelini inceleyen araştırmacıların ilgisini çekecektir.

Ancak göllerin aşırı derecede tuzlu olduğu da düşünülüyor, bu da herhangi bir mikrobiyal yaşamın buralarda hayatta kalmasını zorlaştırabilir.

Milyarlarca yıl önce, su nehirlerde akıyordu ve Mars yüzeyindeki göllerde birikiyordu. Ancak Mars o zamandan beri atmosferinin çoğunu kaybetti, bu da suyun bugün yüzeyde uzun süre sıvı kalamayacağı anlamına geliyor.

• Venüs'ün bulutlarında yüzen hayat var mı?
• Mars'ta sıvı su 'gölü' ortaya çıktı

"Bu su kütlelerinin geçmişte var olma ihtimali daha da yüksek. Elbette, bunun anlamı, bir habitatınız veya bir habitatı andıran ... gezegenin tarihi boyunca süren bir şeye sahip olmanızdır." İtalya'nın Bologna'daki Ulusal Astrofizik Enstitüsü'nden yazar Dr. Roberto Orosei BBC News'e verdiği demeçte. 

"Mars iklimsel felaketini yaşarken ve nispeten sıcak bir gezegenden - ne kadar sıcak olduğu belli olmasa da - donmuş bir atığa dönerken, hayatın uyum sağlayıp hayatta kalabileceği bir yer vardı."

En son keşif, Aralık 2003'ten beri Kızıl Gezegen yörüngesinde dönen Avrupa Uzay Ajansı'nın (Esa) Mars Express uzay aracındaki bir radar cihazından alınan veriler kullanılarak yapıldı.

Ana göl (merkez) en az üç küçük su kütlesi ile çevrilidir.
2018'de araştırmacılar, Mars'ın güney kutup tabakalı yataklarının 1,5 km altında bulunan, buz ve toz katmanlarından oluşan kalın bir kutup başlığı olan 20 km genişliğindeki yer altı gölünün işaretlerini bildirmek için Marsis radarından gelen verileri kullandılar.

Ancak, bu bulgu, 2012 ile 2015 yılları arasında Marsis tarafından toplanan 29 gözleme dayanıyordu. Şimdi, 2018 çalışmasındaki aynı bilim insanlarının çoğunu içeren bir ekip, 2010 ile 2019 arasında toplanan 134 radar profilinin çok daha büyük bir veri kümesini analiz etti.

İtalya'daki Roma Tre Üniversitesi'nden ortak yazar Elena Pettinelli, "2018 çalışmamızdan reflektörün konumunu, kapsamını ve gücünü doğrulamakla kalmadık, aynı zamanda üç yeni parlak alan bulduk" dedi.

"Ana göl daha küçük sıvı su kütleleri ile çevrilidir, ancak radarın teknik özellikleri ve Mars yüzeyine olan uzaklığı nedeniyle, birbirleriyle bağlantılı olup olmadıklarını kesin olarak belirleyemiyoruz."

Yeni teknik

Ekip, Antarktika, Kanada ve Grönland'daki buzul altı göllerinin radar sondası araştırmalarında yaygın olarak kullanılan bir tekniği ödünç aldı ve yöntemi Marsis'ten gelen verileri analiz etmek için uyarladı.

Yine Roma Tre Üniversitesi'nden ortak yazar Sebastian Lauro, "Mevcut tüm kanıtları en iyi şekilde bağdaştıran yorum, yüksek yoğunluklu yansımaların (Mars'tan) genişletilmiş sıvı su havuzlarından gelmesidir," dedi.

Bu derinliklerde buzu eritmeye yetecek kadar ısı yok, bu yüzden bilim adamları sıvı suyun yüksek konsantrasyonlarda çözünmüş tuz içermesi gerektiğine inanıyor. Bu kimyasal tuzlar (cipslerimize serptiklerimizden farklı olarak) suyun donma noktasını önemli ölçüde düşürebilir.

Aslında, son deneyler, çözünmüş magnezyum ve kalsiyum perklorat tuzları (dört oksijene bağlı klor içeren bir kimyasal bileşik) içeren suyun -123C sıcaklıklarda sıvı kalabileceğini göstermiştir.

"Bu nedenle, buz kutuplarının altındaki herhangi bir buz altı su oluşumu ve kalıcılığının, sıvının yüksek tuzluluk oranına sahip olmasını gerektirdiğini düşünüyoruz."

Yeryüzünde, yalnızca halofiller olarak bilinen çok özel mikrop türleri en tuzlu su kütlelerinde hayatta kalabilir. Bazı hipersalin gölleri% 40 tuz konsantrasyonlarına ulaşabilir. Hayatın Mars'takiler gibi havuzlarda hayatta kalıp kalamayacağı ne kadar tuzlu olduklarına bağlıdır.

Dünyadaki bazı aşırı tuzlu göller% 40 tuz konsantrasyonlarına ulaşabilir. Mars'taki göllerin ne kadar tuzlu olduğu kesin olarak bilinen bir şey değil.

Marsis deneyinin baş araştırmacısı olan Dr. Orosei, "Bu cevaplanması zor bir soru," dedi. "Aşağıdaki termodinamik koşulları bilmiyoruz ve aşağıda ise suda çözünen tuz türlerini bilmiyoruz.

"Suyun doyma noktasına (maddenin daha fazla çözünemeyeceği aşama) yakın olmasını bekliyoruz, çünkü su orada durduğu için kayaların arasından süzülüyor ve karşılaştığı her tuzu çözme eğiliminde oluyor ... biz ' [göllerdeki tuz içeriğinin] yüzde onlarından bahsediyoruz. "

Mars bugün dondurucu bir çöl, ancak milyarlarca yıl önce yüzeyde su akıyordu
Araştırmalar, Dünya'daki mikropların, sıcaklıklar daha yüksek olduğunda daha aşırı tuzluluklara ve tuzluluk daha düşük olduğunda daha soğuk sıcaklıklara tolerans gösterebileceğini göstermiştir. Tolere edebilecekleri koşulların aralığı, ortamlar hem çok tuzlu hem de çok soğuk olduğunda, çifte vahşet etkisi nedeniyle daha sınırlıdır.

Mikropların Mars'taki göller gibi koşullarda yaşayıp yaşamayacağına dair araştırmalar sürüyor. Dr. Orosei, "Çok yüksek konsantrasyonlarda tuz, yaşam için pek dostane değil." Dedi. Hayat, "hala bir olasılık, ancak daha yapılacak çok iş var" diye ekledi.

Bazı araştırmacılar, gölün alttan buzu ısıtan kutup başlığının altında bir volkanın varlığı gibi istisnai bir durumun sonucu olabileceğini öne sürerken, 2018 tarihli makaleye yönelik eleştiriler vardı.

Orosei, "Bu su kütlelerinin daha fazlasını bulmak, bunun farklı bir şey olduğu anlamına gelir - bu benzersiz bir fenomen değil, tek boynuzlu at değil. Bu oldukça doğal bir şekilde meydana gelmesi gereken bir şey," dedi.

"Bu nedenle, Mars'ın yoğun bir atmosfere, daha ılıman bir iklime ve yüzeydeki sıvı suyun varlığına sahipken, Dünya'nın ilk dönemlerine benzer şekilde evrim geçirmiş olabilecek herhangi bir yaşam formunun izlerini hâlâ tutabiliyorlardı."

Roberto Orosei'ye göre ekip henüz bitmedi ve "Mars Express sürdüğü sürece" veri toplamaya devam etmeyi planlıyor.

Bulgular Nature Astronomy dergisinde yayınlandı.