2017 yılında Larsen C buz sahanlığından dev bir buzul kopmuştu. A-68 adını taşıyan bu buzul, tüm buz sahanlığının %12'sini oluşturuyordu ve 5.800 kilometrekare yüzey alanına sahipti. İki yıl boyunca bu trilyon tonluk yüzen buzul yerel bölgesinde kalmaya devam etti ve A-68B olarak adlandırılan bir parçasını kaybetti. Ancak bu parça, 10 ay önce Antarktika'nın ötesindeki açık sulara hareket etmeye başladı. Nisan ayında da A-68C adı verilen bir parçası koptu.

Buzul, geçtiğimiz yedi hafta içerisinde Güney Georgia Adası'na yaklaşmaya başladı. Bu buzulun adaya ulaşması, penguen ve fok topluluklarının yanı sıra deniz tabanında yaşayan pek çok canlı için ciddi bir tehdit oluşturuyordu. Geçtiğimiz hafta içerisinde de buzul birkaç kez daha parçalandı.

A68-A'nın (ve yeni arkadaşı A68-D'nin) son konumu 21 Aralık tarihinde elde edilen Sentinel-1 görüntüsü ile belirlendi. @polarview'in 22 Aralık tarihinde belirttiği üzere A-68A artık başladığı boyutun yarısında ancak kendisi ve yeni oluşan parçaları okyanus akıntılarını takip ederken adaya tehdit oluşturmaya devam ediyor.

British Antarctic Survey ekolojisti Profesör Geraint Tarling'in bir açıklama aracılığıyla söylediğine göre buzul, deniz yatağındaki sünger, kırılgan yıldız, solucan ve denizkestanesi topluluklarını oyarak yıkıma sebep olacak. Bu topluluklar, kendi vücut dokularında ve çevrelerindeki birikintilerde bol miktarda karbon depolamaya yardımcı oluyorlar. Buzulun bu toplulukları parçalaması ile beraber de depolanan karbon tekrar suya ve potansiyel olarak atmosfere karışacak ve bunun daha da fazla negatif etkiye sebep olacağı öngörülüyor.

Tarling'in açıklaması şöyle devam ediyor: "Ancak, bizler A-68A'nın Güney Georgia'ya yeni ulaşmasının etkileriyle ilgilenirken, yolu boyunca (yarattığı) tüm etkiler negatif değil. Örneğin, açık okyanusta ilerlerken buzullar muazzam miktarlarda mineral tozu döküyorlar ve bunlar çevrelerindeki okyanus planktonlarını besleyecek ve bu da onlara faydalı olacak ve besin zincirinin üstlerine doğru yayılacak."