Dünya’da şu an “buzul arası” denilen bir dönem yaşanıyor. Buzul arası dönem ortalama 12 ile 15 bin yıl arasında değişebiliyor. Tabii daha önceki buzul çağları yaşanırken insanlar olmadığı için, insan kaynaklı etkilerin de bu dönemin kısalmasında önemli bir faktör olacağı düşünülüyor.
Hatta insan faktörü, buzul çağının başlangıç ve bitişini tetikleyen en önemli nedenlerden biri. Bu duruma verilebilecek en güzel örnek; bin 500’lü yıllarda başlayan ve 300 yıl kadar süren mini buzul çağı. Bu türden bir soğuma yaşandığında, kuzey Avrupa’daki sıcaklık ortalama 1 derece düşmüştü.
Kuzey Kutup Bölgesi’ndeki buz örtüsü güneye doğru o kadar yayılmıştı ki; Eskimolar kayıklarıyla İskoçya’ya ulaşabiliyor veya Avrupa’da yolunu şaşırmış kutup ayıları görülebiliyordu.
Yapılan bazı araştırmalar, küçük buzul çağının yaşanma sebebini, o zamanlarda oldukça yaygın olan veba hastalığına bağlıyor. Veba nedeniyle tüm Avrupa nüfusunda azalma olduğunda, terk edilmiş tarım arazileri de zamanla yeşil bitkiler ve ağaçlarla kaplanmaya başlamıştı.
Bu da atmosferde önemli miktarda karbondioksit soğurulmasına sebep oldu ve bir çeşit “anti-sera etkisi” oluştu.
Bilindiği gibi sera etkisi, gezegeni bir ısı kalkanı gibi sarıp soğumayı önlüyor. Anti-sera etkisi de bu kalkanın zayıflamasına ve ısının düşmesine sebep oluyor.