Çalışmanın Başyazarı olan ve Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi'nde (NOAA) çalışan Colorado Boulder Üniversitesi Öğretim Üyesi Antara Banerjee, The Independent'e yaptığı açıklamada şunları söyledi:
“Güney yarımkürede, özellikle hava sirkülasyon modellerinde iklim değişikliği belirtileri bulduk. Araştırmanın zorluğu, değişen hava sirkülasyon modellerinin Montreal Protokolü'nün uygulanmasını takiben azalan ozon deliğinden kaynaklanıyordu. Güney yarımküredeki jet akımı, ozon tabakasının incelmesi nedeniyle 20. yüzyılın son on yıllarında güney kutbuna doğru yavaş yavaş kayıyordu. Çalışmamız, hareketin 2000'den beri durduğunu ve hatta tersine dönebileceğini keşfetti. Hareketteki duraklama, ozon deliği iyileşmeye başladığı zamanla başladı. Ozon deliğinden sorumlu olan ozon tabakasına zarar veren maddelerin emisyonları - sprey kutularından ve soğutucu akışkanlardan gelen CFC'ler, Montreal Protokolü sayesinde 2000 yılı civarında azalmaya başladı."
“Jet akımını etkileyen sadece ozon değil, aynı zamanda karbondioksitin (CO2) de etkisi var. Gördüğümüz şey, jet akışını bir yöne (kuzeye) çeken ozon geri kazanımı ile diğer yolu (güneye) çeken artan CO2 arasında bir ‘çekişme' olduğudur.”
“Değişen jet akışındaki duraklamayı görüyoruz çünkü bu iki kuvvet şu anda dengede. Ozon tamamen düzeldiğinde ve CO2 güneye doğru itmeye devam ettiğinde bu durum değişebilir. ”