Mikroplastikler, okyanustaki plastik çöplerin güneş ışınları ve okyanus dalgalarının hareketi ile parçalanmasıyla oluşuyor. Bu ufak plastik parçaları, deniz canlıları ve ekosistemlerine zarar veriyor. Mikroplastikler okyanus akıntılarıyla kaynaktan yüzlerce veya binlerce kilometre uzağa taşınabildiğinden, takip edilip ortadan kaldırılmaları da zorlaşıyor. Günümüzde mikroplastiklerin konumlarına yönelik ana bilgi kaynağı, ağ kullanarak plankton (ve istemsiz olarak mikroplastik) yakalayan balıkçı teknelerinden geliyor.
Araştırmacıların geliştirdiği yeni yöntem, NASA’nın Küresel Siklon Yön Bulma Uydu Sistemi’nden (CYGNSS) gelen verilere dayanıyor. Sekiz küçük uydudan oluşan CYGNSS, Dünya okyanuslarının üstündeki rüzgar hızlarını ölçüyor ve kasırgaların kuvveti hakkında bilgi sağlıyor. CYGNSS, radar yardımıyla okyanusların ne kadar çetin şartlar barındırdığını da ölçüyor. Rüzgar hızı ve suda yüzen atıkların içinde bulunduğu birkaç unsur, söz konusu şartları etkiliyor.
Geriye doğru çalışan araştırma takımı, rüzgar hızı göz önüne alındığında okyanusun beklenenden daha yumuşak olduğu yerleri araştırmış. Bilim insanlarına göre bu yerler, mikroplastiklerin mevcudiyetini gösterebilir. Araştırmacılar daha sonra bu bölgeleri, yapılan gözlemler ve mikroplastiklerin okyanusta nerelerde toplandığına yönelik model tahminleriyle karşılaştırmışlar. Mikroplastiklerin daha yumuşak sularda bulunma eğilimi sergilediğini tespit eden araştırmacılar, okyanustaki mikroplastiklerin CYGNSS verileri yardımıyla uzaydan takip edilebileceğini göstermişler.