BM’nin yaklaşık yarım asırdır su konusundaki ilk toplantısı, siyasi ivmeyi artıracağı umutları ve küresel olarak kronik su stresiyle mücadele etmek için çok az şey yapıldığına dair korkuların eşliğinde düzenlendi.
Suyun daha iyi yönetilmemesi durumunda insanlığın karşı karşıya kalacağı korkunç uyarılara rağmen, 2015’te Paris’te iklim için varılana benzer bir uluslararası bağlayıcı su anlaşması şu an için bulunmuyor.
Devletler ve yerel yönetimler, kâr amacı gütmeyen gruplar ve bazı şirketler de dahil olmak üzere yaklaşık 700 grup, New York’ta düzenlenen konferans öncesinde ve sırasında suyla ilgili planlar sundu. Projeler, Nijer Nehri havzasında “iklime duyarlı” tarım ve sulak alan restorasyonuna yatırım yapmaktan Hollanda’nın Lahey kentindeki su sisteminin haritalandırılmasına kadar uzanıyordu.
Hollanda’nın Birleşmiş Milletler özel elçisi Henk Ovink, BM’nin Temmuz ayında yapılacak başka bir toplantı öncesinde bu planları gözden geçireceğini söyledi.
Konferansın eş-ev sahipliğini yapan ülkenin elçisi Ovink, “Bu yeterli mi? Hayır… Dünya çapında parçalanmış bir su yönetişimi mevcut. Finans parçalanmış durumda ve yeterli bilimsel veri yok. Bu konferans, dünya çapında dalgalanan bir etkinin başlangıcı” dedi.
World Resources Institute (WRI), sudan sorumlu küresel direktör vekili Charles Iceland, sunulan planların yaklaşık %30’unun etkili göründüğünü ve finansman gerektirdiğini söyledi. Iceland’e göre, su iklimin toplumu etkilemesinin ana yolu.
Bu nedenle küresel bağlayıcı bir anlaşmanın yanı sıra en azından yılda bir kere bu alandaki gelişmelerin müzakere edilmesi gerekiyor.
Kâr amacı gütmeyen çevresel raporlama grubu CDP, 12 devlet başkanının düşük katılımının yanı sıra başka bir konferans düzenleme planının olmamasından yakındı.
CDP’nin su güvenliğinden sorumlu küresel direktörü Cate Lamb, “Bu, su krizinin farkına varan şirketlere, şehirlere ve yatırımcılara kendi başlarına olduklarına dair güçlü bir sinyal gönderiyor” dedi.